Archief

Een dominerende moeder woont met haar twee dochters in een verwaarloosde woning. Haar oudste dochter, Linda, rebelleert tegen de overheersende houding van haar moeder. De conflictsituatie veroorzaakt bij het jonge meisje aanvallen van epilepsie en haar nachtmerries zijn ware uitbarstingen van een onderdrukt emotioneel leven. De jongste dochter en meest dociele, Mathilda, stoort zich niet aan het vreemde gedrag van haar moeder. Zij is uitzonderlijk geïnteresseerd in biologie en wil, aangemoedigd door haar leraar, de eerste prijs winnen met haar bestraalde goudbloemen. Beide meisjes houden van een konijntje, maar Beatrice scheldt en vloekt omdat het "ding" het hele huis door konijnenkeutels achterlaat. De grote bekommernis van Beatrice is geld. Daarom verhuurt zij een kamertje aan een stokoud vrouwtje dat voortdurend door haar bespot wordt. Beatrice heeft alle illusies verloren, het leven heeft haar dus niets meer te bieden. Haar dromen zijn een wanhopig vluchten uit de gore realiteit van een randbestaan in een klein stadje. Ze bezit nog net voldoende vitaliteit om zich te verweren tegen de hardheid en harteloosheid van de haar omringende wereld, tegen de dreigende waanzin, de schizofrenie in haar geest. Wat haar van de waanzin redt, is een dosis zin voor humor en zelfkennis. Paul Zindel kreeg voor dit fascinerend werk de Pulitzerprijs.