Archief

Met "Gelukkige verjaardag" heeft Alan Ayckbourn zijn eerste "ernstige" komedie geschreven. Het stuk behandelt een aantal doodgewone voorvallen – deels komisch, deels tragisch – uit het dagelijkse leven van vijf mensen. Centraal staat een auto en per bedrijf de verjaardag van één der figuren. Geen wereldschokkende problematiek dus, maar een beeld van de middenklasse, zonder kritiek, gemoraliseer of gefilosofeer. Als geen ander tijdgenoot ontpopt Ayckbourn zich in zijn stukken als een exact observator van gewone mensen in hun gewone doen in onze tijd. Daarbij getuigen zijn stukken van een ongeëvenaard vakmanschap. De gewezen acteur en regisseur Ayckbourn heeft veel geleerd tijdens zijn praktijk in het theater (en veel groten uit de theatergeschiedenis hebben hem daarin tot voorbeeld gediend): de schitterende dialogen, de uitstekend opgezette intrige en de karakteruitdieping zijn daar een sprekend voorbeeld van. Maar "Gelukkige verjaardag" leert ons vooral een nieuwe Ayckbourn kennen: geen gemakkelijk boulevardstuk, maar een fijne karakterkomedie! De mensen in dit stuk doen mekaar voortdurend pijn, alhoewel ze met de beste bedoelingen bezield zijn. Een stuk dus vol melancholie over de menselijke ontoereikendheid. Over de nieuwe richting die hij inslaat schrijft de auteur: "Ik zou een komedie willen schrijven over eenzaamheid die op zichzelf niet plezierig is. Maar de manier waarop ik schrijf heeft de neiging om zulke onderwerpen plezierig te maken of hen tenminste zo te laten schijnen".