Archief

Het stuk behandelt de klassieke driehoeksverhouding op een niet klassieke manier. Dimitri Frenkel Frank confronteert de pseudo- revolutionaire intellectuelen met een proletariaat dat belust is op kort plezier. Een studente, tevens moeder en getrouwd met een bedachtzaam student, wordt verleid door de ongenuanceerde vitaliteit van een jonge arbeider. De auteur toont ons de tegenstelling tussen de saaie intellectueel en de eenvoudige man die zonder filosofische drukdoenerij door het leven gaat. Het stuk verloopt in een quasi luchtige toon, maar toch steekt in dit ironisch gedoe van de personages stof tot nadenken over liefde en hartstocht, over intellectueel geleuter en natuurlijk gedrag, maar vooral over onbegrip, gebrek aan communicatie en eenzaamheid. Tussen dit alles door is er zeker ook nog plaats voor de lach, al was het maar om niet te moeten schreien.