Geschiedenis van een Paard (Cholstomjer)

De Russische schrijver Leo Tolstoj schreef in 1864 de novelle "Cholstomjer", waarin hij een afgeleefd paard gebruikt om zijn theorieën over het onrecht van eigendom en over de tegenstelling tussen natuur en cultuur te verkondigen. In 1976 bewerkte zijn landgenoot Rozowski deze novelle voor het toneel en na de première in Moskou kende het stuk in heel Europa succes.
"Geschiedenis van een paard" vertelt op een eenvoudige manier het leven van een paard, van zijn geboorte tot zijn dood. Dat leven zit vol vreugde, verdriet, onrecht, triomf, liefde en verraad en het is dan ook duidelijk dat deze geschiedenis symbool staat voor een mensenleven. Het is het verhaal van de Russische boer en het Russisch volk in het algemeen in de negentiende eeuw. Maar het is eveneens het verhaal van de uitgebuite mens van alle tijden en alle landen. Centraal staat de bezitsdrang van de mens, zijn wreedheid en het sociaal onrecht.
De bewerker koos niet voor een traditionele vorm: hij laat de hoofdfiguur zelf zijn verhaal vertellen, het publiek wordt rechtstreeks aangesproken en moet zijn verbeelding gebruiken omdat decor en aankleding niet realistisch zijn, maar enkel een suggestie van de realiteit weergeven.
Het geheel is een volks spel vol tragiek, humor, tederheid en poëzie in een totaalspektakel waarbij beweging, dans, mime en muziek even belangrijk zijn als de tekst.